Studenten van de Willem de Koning Academie in Rotterdam hebben het afgelopen half jaar gewerkt aan een nieuwe toepassing van warmte uit compost. Tijdens dit studietraject zijn ze begeleid door stichting Biomeiler. Het ontwerp is nu af en wordt doorontwikkeld voor werkelijke toepassing i.s.m. stichting Biomeiler.
Tom Klaver, Marjolein de Bruijn en Elsa Claesen vertellen:
Met dit project hebben we ons tot doel gesteld om op zoek te gaan naar een alternatieve warmtebron.
Dit vonden we in een bacterieel proces. Bij het afbreken van snoeiafval door de bacteriën ontstaat er veel warmte, die kan oplopen tot soms wel 70° Celsius. Een natuurlijke warmtebron die eigenlijk niet wordt gebruikt.
Dit proces van afbreken duurt ongeveer 2 jaar. Wat overblijft is hoogwaardige compost.
De warmte in dit proces willen we inzetten op plekken waar mensen het over het algemeen koud hebben.
Dit werden treinstations. Onze focus ligt hierbij op Rotterdam centraal. Per dag passeren 110.000 reizigers Rotterdam centraal. Veel van deze mensen moeten vaak wachten op ijskoude bankjes.
Wij hebben een circulair systeem ontwikkeld dat vertrekt vanuit een constante afvalstroom: Snoeiafval.
Door dit systeem verminderen we deze afvalstroom, is het kosten besparend, verbruiken we minder energie en kunnen we mensen op stations verwarmen.”
Om mensen te kunnen verwarmen hebben de studenten een warmte meubel ontwikkeld.
Het meubel wordt gevuld met snoeiafval. Het composteringsproces duurt 2 jaar en zal ook 2 jaar warmte genereren. De omtrek van het warmte meubel refereert naar de parken van Rotterdam in dit geval naar het Vroesenpark. Hierdoor creëren we een bewustwording bij mensen om meer te leren over deze nieuwe warmtebron.
De warmte wordt verplaatst naar de gebruiker door terracotta panelen. De rest van het meubel is goed geïsoleerd om een zo hoog mogelijk rendement te creëren van de opstaande warmte.